Monitorowanie: ważna praktyka, która może uratować Twoje kolonie

Głównym celem jest uniknięcie krytycznego poziomu infestacji roztoczem Varroa, który mógłby prowadzić do strat w ulu. Monitorowanie Varroa służy do oszacowania stopnia infestacji roztoczem, optymalizacji czasu leczenia oraz potwierdzenia skuteczności leczenia.

Monitorowanie umożliwia również wybór najskuteczniejszego środka kontrolnego, określenie, czy leczenie jest potrzebne w najbliższym czasie, czy można poczekać do późniejszej części roku. Znajomość poziomu warrozy w ulach pod koniec lata i jesienią pomoże w podejmowaniu decyzji dotyczących leczenia w tym okresie oraz zapewni, że twoje rodziny nie wejdą w zimę z wysokim obciążeniem roztoczami. To pomoże zmniejszyć straty rodzin zimą i zapewni silniejsze rodziny wiosną. Koszt zastąpienia rodziny pszczół miodnych, dokarmiania nowego ula oraz utraconej produkcji miodu jest dobrym argumentem przemawiającym za regularnym monitorowaniem.

Znajomość, czy leczenie zakończyło się sukcesem

Bardzo ważne jest, aby znać poziom roztoczy varroa przed i po leczeniu.

Bardzo wysoka liczba roztoczy warrozy przed leczeniem utrudni redukcję roztoczy, a także może spowodować wzrost poziomu wirusów do takiego stopnia, że utrata kolonii będzie prawdopodobna, mimo późniejszej redukcji.

Liczba roztoczy Varroa przekraczająca pięć na 100 pszczół stawia kolonię w dużym niebezpieczeństwie. Monitorowanie po leczeniu pozwoli ocenić skuteczność podjętej kontroli lub wskazać możliwe ponowne zainfekowanie spowodowane rabunkiem lub dryfem pszczół.